กาลครั้งหนึ่ง ในย่านอันแปลกตาที่ตั้งอยู่ระหว่างถนนที่พลุกพล่านและตรอกซอกซอยอันเงียบสงบ มีหญิงสาวคนหนึ่งชื่อมีอา มีอาเป็นจิตวิญญาณที่มีเสน่ห์ พร้อมรอยยิ้มที่ส่องสว่างในวันที่มืดมนที่สุด เธอทำงานอย่างขยันขันแข็งที่ร้านหนังสือในท้องถิ่น โดยใช้เวลาทั้งวันท่ามกลางกลิ่นหอมของหนังสือเก่าๆ และเสียงพลิกหน้ากระดาษ
ถัดจากอพาร์ตเมนต์ของ Mia มีชายคนหนึ่งชื่อ Ethan อีธานเป็นศิลปิน วันเวลาของเขาถูกกลืนหายไปด้วยฝีแปรงและเสียงกระซิบแห่งจินตนาการของเขา เขาเป็นบุคคลโดดเดี่ยว มักหลงทางอยู่ในโลกของตัวเอง และค้นหาสิ่งปลอบใจในเสียงครวญครางอันเงียบสงบในสตูดิโอของเขา
มีอากับอีธานเป็นเพื่อนบ้านกัน เส้นทางของพวกเขาตัดกันเป็นครั้งคราวที่โถงทางเดินหรือหน้าประตูบ้าน ถึงกระนั้น พวกเขาก็เหมือนกับเรือสองลำที่แล่นผ่านไปในตอนกลางคืน ชีวิตของพวกเขาเชื่อมโยงกันแต่ไม่เคยเชื่อมโยงกันอย่างแท้จริง
เรื่องราวเกี่ยวกับสาวข้างบ้านที่ชอบทำตัวหมาหยาบ
จนกระทั่งเย็นวันหนึ่งในฤดูร้อนที่โชคชะตาเข้ามาแทรกแซง มีอาพบว่าตัวเองถูกล็อคออกจากอพาร์ตเมนต์ของเธอ และลืมกุญแจไว้บนเคาน์เตอร์ห้องครัว ความคับข้องใจปะทุขึ้นในใจเธอขณะที่เธอพิงประตูและใคร่ครวญทางเลือกต่างๆ ของเธอ
ทันใดนั้น อีธานก็ออกมาจากอพาร์ตเมนต์ของเขา โดยมีผ้าใบอยู่ในมือ คิ้วของเขาขมวดอย่างมีสมาธิ เขาหยุดชั่วคราวเมื่อเห็นมีอา สีหน้าของเธอมีทั้งความรำคาญและความลำบากใจ
“คุณสบายดีหรือเปล่า?” เขาถามด้วยน้ำเสียงอ่อนโยน
มีอาสะอื้น อธิบายสถานการณ์ของเธอ อีธานเสนอความช่วยเหลือโดยไม่ลังเล พวกเขาร่วมกันออกเดินทางเพื่อค้นหากุญแจสำรอง เสียงหัวเราะของพวกเขาดังก้องไปทั่วถนนที่มีแสงสลัวขณะที่พวกเขาค้นหา
เมื่อค่ำคืนผ่านไป มีอาก็ตระหนักว่ามีบางอย่างที่พิเศษเกี่ยวกับอีธาน ความมีน้ำใจของเขาทำให้หัวใจของเธออบอุ่น ความคิดสร้างสรรค์ของเขาจุดประกายความรู้สึกแห่งแรงบันดาลใจที่ค้นพบใหม่ในตัวเธอ และในทางกลับกัน อีธานก็พบว่าตัวเองถูกดึงดูดด้วยจิตวิญญาณอันสดใสของมีอา เสียงหัวเราะของเธอราวกับเสียงเพลงที่ดังติดหูของเขา
หลายวันต่อมา มิตรภาพของมีอาและอีธานก็เบ่งบานเป็นบางอย่างที่มากกว่านั้น พวกเขาแบ่งปันเรื่องราวผ่านถ้วยกาแฟ สำรวจมุมที่ซ่อนอยู่ของเมืองจับมือกัน และเฝ้าดูดวงดาวระยิบระยับบนท้องฟ้ายามค่ำคืนจากดาดฟ้าของ Mia
ความรักเริ่มเบ่งบานอย่างช้าๆ แต่แน่นอนระหว่างคู่รักที่ไม่น่าเป็นไปได้ เป็นความรักที่เกิดจากการแบ่งปันเสียงหัวเราะ ช่วงเวลาอันเงียบสงบ และความสุขที่เรียบง่ายของการได้อยู่ด้วยกัน
ดังนั้น ในใจกลางย่านที่พลุกพล่านของพวกเขา ท่ามกลางเสียงกระซิบของสายลมและแสงอันนุ่มนวลของไฟถนน มีอาและอีธานค้นพบว่าบางครั้งความรักก็พบได้อยู่ข้างๆ ฉากร่วมเพศของเธอเกิดขึ้นทุกวัน ทักษะทางเพศของเธอสามารถไปถึงขีดจำกัดได้อย่างแท้จริง แม้ว่าร่างกายของเธอจะอวบอ้วนมากก็ตาม แต่ระดับของตัณหานั้นไม่อาจอธิบายได้
